به نام او
"دوم دی ماه"
تکه ابری ارغوانی بر روی کوه های منجمد زمستان،
و من به تو می اندیشم ...
معشوق من، مثل همین کوه ها،
مثل ان ابر های ارغوانی ست بر فراز شهر دل من ...
چراغ های شهر چشمک می زنند ...
از پشت این پنجره و در راه،
چراغ های شهر چشمک می زنند ...
تکه ابر ارغوانی و کوه های کبود زمستان
و درخت های قد برافراشته ی عریان را تا بی نهایت دوست دارم ...
و عطر تو را، که گویی از خودم متبلور می شود ...
اکنون که این عاشقانه واژه واژه جان می گیرد،
موسیقی ملایمی در پس ذهنم مرور می شود
و تو عزیزم،
تصویرت را که بیاد می اورم،
دلم هر لحظه هزاربار برایت تنگ می شود! ...
#فرناز_عطایی
آریا