ادم......ادما....ما ادما.....منه ادم...
ادم واژه گمشده ی این روزای دنیای ماست..
ادم اونی بود که خدا بخاطر یه اشتباه از بهشت انداختنش بیرون توی یه مکانی به اسم جهنم ....و ما هزاران ساله داریم تاوانه اشتباهه اونو میدیم حالا ماییم و این دنیا هزارو یک اتفاق جورواجور ....
تو تمام عمر فکر همه چیز هستیم جزخداوانسانیت
خیلی از ماها یه روز بی بهونه پا میزاریم تو تنهایی هم
به طرف هم نزدیک میشیم اونو از خودمون میدونیم وسرنوشتامون روبهم گره میزنیم وباهاشکلی خاطرات میسازیم ودرنهایت تو ذهن هم هک میشیم
بعدیه مدتم ولش میکنیم و میریم یابرعکس اونوقت خودمون ....
میمونیم و یه دنیا خاطره یه مدت سختی میکشیم بعد به قوله خودمون فراموش
میکنیم و ازاول شروع میکنیم ...
ولی خدایش ادم میتونه لحظه هایی رو که بعنوان بهترین لحظه ها تو ذهنش هک کرده فراموش کنه؟!
بعضی از ما حتی کوچیک ترین ارزش های انسانی رو هم رعایت نمیکنیم و راحت همدیگه رو میشکنیم
و خرد میکنیم وکلی قضاوت میکنیم وکارمیرسه به اجرای حکم اونم باقانونهای
خویشتن!یاازهم غول میسازیم بدون اینکه ذرات همدیگه رواونطورکه هست بشکافیم
وبشناسیم!
این روزا ازهمه چی باید صحبت کنی جزاحساسات چون اگه بخوای به زبون
بیاریش بهت میخندن و ساده لوح یا هفت خط خطابت میکنن
اره واقعیت اینه :
اونایی که تو لباس ماهی قرمزکوچولو اومدن تو زندگیمون با لباس کوسه رفتن بیرون یاگرگ وخون آشام بودن توپوستین ادمیزاد!!!!!!
این دنیا جایی شده که از ثانیه ثانیه هاش میشه ادم تیکه های خودشو
فراموش کنه امامن خواهش میکنم ازتون که اگه تیکه هامون روتوقلب کسی جاگذاشتیم بمونیم تاتمامون باهم کامل بشه،تنهاییمون ربطی به سرنوشت نداره،ماخودمون دوست داریم تنهابشیم چون دنبال تیکه های خودمون نمیریم یاتیکه هامون روفراموش میکنیم یا...
