میشه باشى؟ میشه وقتى حالم بده و دارم دفترچه تلفنم رو مرور مى کنم تا به یکى زنگ بزنم و فقط دنبالِ یه گوشم اما هیچکس رو پیدا نمى کنم، تو باشى؟ میشه گاهى فقط یه اس بدى که حالت خوبه، تا من دلم گرم بشه که یکى به فکرمه، که یکى دوسم داره، که یکى مى دونه من الان تو چه حالى ام...میشه؟ میشه به من اجازه بدى که گاهى واست شعر بنویسم، که گاهى تورو مخاطب خودم قرار بدم، که وقتى مى گم چشمات، چشماى تو منظورم باشه...میشه؟ میشه گاهى صدات بزنم و تو بگى جانم؟ اما من جوابى نداشته باشم و فقط خواسته باشم که صدات زده باشم، میشه؟ میشه فقط باشى تا من فکر کنم اونقدرا هم تنها نیستم و دنیام دو نفره اس، تا کمى از حجمِ تنهایى هام کاسته بشه، میشه؟ میشه باشى؟