گاهے ،وقتِ خُداحافظے از کَسے

خواسته یا ناخواسته میگیم : « مُواظبِ خُودت باش ! »


مُواظبِ خُودت باش یَعنے فِکرم پیشِ توئه !


مُواظبِ خُودت باش یَعنے بَرام مُهمے !


مُواظبِ خُودت باش یَعنے نِگَرانتم !


مُواظبِ خُودت باش یَعنے دوستت دارم !


مُواظبِ خُودت باش یَعنے به خُدا مے سپارَمت !


مُواظبِ خُودت باش یَعنے از الان دِلم واسَت تنگ شُده !


مُواظبِ خُودت باش


یَعنے... واقعاً مُواظبِ خُودت باش...