گاهے ،وقتِ خُداحافظے از کَسے
خواسته یا ناخواسته میگیم : « مُواظبِ خُودت باش ! »
مُواظبِ خُودت باش یَعنے فِکرم پیشِ توئه !
مُواظبِ خُودت باش یَعنے بَرام مُهمے !
مُواظبِ خُودت باش یَعنے نِگَرانتم !
مُواظبِ خُودت باش یَعنے دوستت دارم !
مُواظبِ خُودت باش یَعنے به خُدا مے سپارَمت !
مُواظبِ خُودت باش یَعنے از الان دِلم واسَت تنگ شُده !
مُواظبِ خُودت باش
یَعنے... واقعاً مُواظبِ خُودت باش...