زن که باشی همه دیوانگی های عالم را بلدی؛
میتوانی زیر لب ترانه بخوانی و آشپزی کنی...
میتوانی جلوی آینه موهایت را شانه کنی و حس کنی نگاهش را..
میتوانی ساعتها به امید گره خوردن شالش دور گردنش ببافی
و در هر رج بوسه بکاری برای روزهای مبادا که کنارش نیستی...
زن که باشی باید صبور باشی،
مدارا کنی ،
و با همه ی بغضت لبخند بزنی...
زن که باشی...هزار بار هم که بگوید:دوستت دارد!!!
بازهم خواهی بپرسی:دوستم داری؟؟؟
و ته دلت همیشه خواهد لرزید...