دل من می خواهد،
که در این دنیا،
در این جا،
دست در دست کسی بگذارم.
و به پرواز درآیم
با دو بال احساس
من و تو، کاش از اینجا برویم!
به دیاری برویم،
که بدی آنجا نیست.
زندگانی را،
با طراوت، با عشق
بی تظاهر، بی رنگ،
باز آغاز کنیم.
اشک در اشک هم آمیزیم.
حرف هامان را در بستر یک رود،
در دریا،
جاری سازیم!
عشق تفسیر شود،
اگر از زاویه ی تازه تری،
به سراغش برویم.
