‎غمگین چرا؟! خوشحال باش! بخند!

‎از حالا به بعد می تونی کفشای لیمویی رنگتو که فقط چون اون دوسشون نداشت گوشه کمد افتاده بود خاک می خورد پات کنی، روسری گلدار ارغوانیتو سرت کنی،

‎خودتو بزنی به خیابونای شهر و با صدای بلند آواز سر بدی؛

‎می تونی بیشتر کتاب بخونی؛

‎شبا قبل خواب کمتر اشک بریزی؛

‎خودتو بیشتر دوس داشته باشی؛

‎بیشتر با خودت وقت بگذرونی.

‎وقتشه دوباره زندگیتو شروع کنی؛

‎پیشرفت کن؛

‎پرواز کن؛

‎به بلندترین نقطه ی آسمون؛

‎اونقدر بالا برو که دیگه کسی نتونه آرزوهاتو ازت بگیره؛

‎بهش نشون بده تو اون دخترک دست و پا چلفتی به درد نخور که همیشه فکر می کرد نبودی؛

‎تو یه دختر کوچولو با همون بهانه های بچگی اما با یه قلب بزرگی که واسه رسیدن به خواسته هاش، هرگز تسلیم سنگایی که جلوی پاش میندازن نمیشه!